13 jaar nieuwe longen!

Het is vandaag precies 13 jaar geleden dat ik het mooiste cadeau ooit kreeg: twee donorlongen. Het was Tweede Kerstdag en ik lag inmiddels met mijn 16 jaar, al 6 maanden non-stop in het ziekenhuis met longen die nog voor 20% functioneerden (aangetast door mijn Cystic Fibrosis), ademend met behulp van beademing.

Ruim een half jaar in quarantaine

Ruim half jaar verbleef ik in quarantaine in het ziekenhuis. Wachten, wachten, en nog eens wachten. Ondertussen werd alles op alles gezet om mij in leven te houden door middel van lichte bewegingen die mijn lichaam nog aankon, sondevoeding en neuskapbeademing. Ondanks deze intensieve zorg, ging mijn conditie bergafwaarts en zo kwam ik al snel op de ‘hoog urgent’ wachtlijst. Bedoeld voor mensen die nog maar een levensverwachting hebben van enkele weken. En toen op Tweede Kerstdag (het had geen paar dagen later moeten zijn) kwam dan ineens dat ene telefoontje, er was een donor! Na een geslaagde operatie van ruim 8 uur en een daaropvolgende herstelperiode, mocht ik dan eindelijk naar huis en beginnen aan een gloednieuw tweede leven.

Een nieuw maar zeker geen zorgeloos leven

Voor de duidelijkheid: een donororgaan brengt veel, maar nog steeds geen zorgeloos leven. De dreiging dat het lichaam de longen afstoot blijft. Je zou denken dat het lichaam, als het eenmaal de nieuwe organen heeft omarmd, ze voor altijd accepteert. Maar dat is niet zo. Het blijft lichaamsvreemd materiaal met ander dna. Ik slik dus medicijnen die mijn immuunsysteem zwaar onderdrukken. Want als mijn afweer niet goed werkt, zal het ook de strijd met de nieuwe longen niet aangaan. Een voortdurend lage afweer betekent echter ook veel meer kans om ziek te worden. Daar moet ik dus altijd rekening mee houden: ver uit de buurt blijven van mensen die verkouden/ziek zijn, geen handen geven, niets aanraken als ik met het ov reis, het huis goed schoonhouden, oppassen met telefoons, deurkrukken, telefoons, afstandsbedieningen. Ja, daar word je wel smetvrezerig van.

Dankzij mijn donor een kans op een tweede leven

Maar het aller belangrijkse is dat ik, dankzij mijn donor, een kans gekregen heb op een tweede leven. En ook dit leven heb ik met beide handen aangegrepen. Dat gezondheid niet vanzelfsprekend is, besef ik mij iedere dag. Ik geniet van iedere dag en de kleine momenten, en probeer zo goed mogelijk voor mijzelf te zorgen en naar mijn lichaam te luisteren. Want die 100 jaar, die ga ik natuurlijk aantikken!!

Ben jij al donor?

Ben jij al donor? Maak het bespreekbaar, denk er serieus over na en leg je keuze vast. Dat is namelijk wel het minste dat je kunt doen, niet alleen voor jezelf maar vooral voor je medemens.

Een kijkje in mijn leven

Ik plaats elke week een nieuwe vlog waarin ik je meeneem in mijn leven, de video’s vind je hier! Vergeet je niet te abonneren op mijn youtube-kanaal en mijn video’s te liken, daar doe je mij een heel groot plezier mee.

 Xoxo
Daniëlle

Wil jij op de hoogte blijven van het laatste lifestyle nieuws en meekijken achter de schermen van de Lifestyle NWS redactie? Volg ons dan op Twitter, Facebook, Instagram en Pinterest!